Informacja:
Do biletów doliczana zostanie opłata serwisowa w wysokości:
1 zł dla biletów o wartości do 19,99 zł, 3 zł dla biletów o wartości do 49,99 zł, 5 zł dla biletów o wartości do 99,99 zł, 6,5 zł dla biletów o wartości do 149,99 zł, 8 zł dla biletów o wartości do 349,99 zł, 10 zł dla biletów o wartości do 400,00 zł. W przypadku zakupu abonamentów na koncerty symfoniczne serii S1, S2, S3 opłata serwisowa wynosi 3% kwoty brutto. Bilety i abonamenty on-line nie podlegają zwrotowi.
Bilety na transmisje internetowe nie posiadają opłaty serwisowej.
Operatorem sprzedaży jest Serwis Bilety24, Biuro Obsługi Klientów serwisu Bilety24.pl (czynne w dni robocze w godzinach 8-16) Telefon: +48 61 642 92 36, e-mail: info@bilety24.pl
.
Informacja:
Operatorem sprzedaży jest Serwis Bilety24. Do ceny abonamentów doliczona zostanie opłata serwisowa w wysokości 3% wartości transakcji. W przypadku odwołania wydarzeń wchodzących w skład abonamentu zwrotowi podlega tylko i wyłącznie jego wartość, opłaty serwisowe są bezzwrotne.
Czytaj więcej o wydarzeniu
Charles Ives
II Sonata fortepianowa „Concord, Mass”
Robert Schumann
Waldszenen op. 82
Maurice Ravel
Gaspard de la nuit M. 55
Wykonawcy
Marc-André Hamelin – fortepian
II Sonata fortepianowa „Concord, Mass., 1840–1860” (1912) to dzieło legenda. Charles Ives złożył w nim hołd grupie amerykańskich filozofów i pisarzy tzw. transcendentalistów, którzy działali w tytułowym miasteczku położonym w Nowej Anglii. Ich nazwiska to zarazem nazwy kolejnych części sonaty: Emerson, Hawthorne, Alcottowie, Thoreau. Przeszczepili oni na grunt amerykański idee europejskiego romantyzmu: panteistyczne odczucie natury, zasadę polegania na sobie, a także optymistyczne przekonanie o duchowej ewolucji kosmosu, które można uznać nowoczesną mutację muzyki sfer. Muzycznym emblematem Sonaty „Concord” jest Beethovenowski „motyw losu” – wprowadzony, by zademonstrować siłę ludzkiego ducha, który potrafi nad losem zapanować. Muzyka, pełna fantazji i swobody, nie trzyma się schematów formalnych, aczkolwiek zachowuje zrąb narracyjny cyklu sonatowego.
Czar natury przenika też Sceny leśne (1849) Roberta Schumanna. Elementy wizjonerskie i fantastyczne (np. miniatury Niesławne miejsce, Ptakprorokiem) występują tu w sąsiedztwie lekkich, realistycznych obrazków rodzajowych (Myśliwy na czatach, Oberża). Całość spinają klamrą Wejście oraz Pożegnanie – to ostatnie w stylu quasi-improwizacji przypominającej nieco poetyckie postludia wieńczące wczesne cykle fortepianowe Schumanna.
W Gaspard de la nuit (1908) Maurice Ravel sięgnął do cyklu próz poetyckich Aloysiusa Bertranda, w których eteryczna poetyka symbolizmu avantlalettre zderzona zostaje z ironią świata odczarowanego. W Ondine poecie kontemplującemu spływanie deszczu po szybach ukazuje się syrena. Le Gibet przedstawia szubienicę, z której zwisa trup kołyszący się w czerwieni wieczornego słońca. Scarbo to złośliwy gnom, który nie pozwala poecie zasnąć. Ravel sięgnął tu po repertuar środków, którymi muzyka XIX wieku przedstawiała istoty nadprzyrodzone – „elficką” lekkość figuracji i „diaboliczne” repetycje.
Marcin Trzęsiok
Czas trwania koncertu (łącznie z przerwą): ok. 120 minut