Program
Johann Nepomuk Hummel
Koncert Es-dur na trąbkę
Ludwig van Beethoven
I Symfonia C-dur op. 21

Dyrygent
Najden Todorow

Wykonawcy
NOSPR
Tine Thing Helseth – trąbka

Johann Nepomuk Hummel tworzył na przełomie dwóch epok – klasycyzmu i romantyzmu. W młodości uczył się u Josepha Haydna i Wolfganga Amadeusa Mozarta, później przyjaźnił się z Ludwigiem van Beethovenem, a jeszcze później także z młodym Fryderykiem Chopinem, który cenił jego twórczość i inspirował się nią, pisząc swoje wczesne dzieła. Koncert Es-dur na trąbkęHummla powstał w 1803 roku z myślą o wiedeńskim wirtuozie tego instrumentu Antonie Weidingerze, a jego prawykonanie podczas koncertu noworocznego w styczniu 1804 roku uświetniło objęcie przez twórcę stanowisko koncertmistrza na dworze księcia Nikolausa II Esterházego. Soliście towarzyszy tu niewielka orkiestra złożona z fletów, klarnetów, obojów, waltorni, kotłów i smyczków. Nastrój jest pogodny, a elementy wirtuozowskie w sugestywny sposób łączą się z lirycznymi.

Uczniem Hummla przez krótki czas był Felix Mendelssohn-Bartholdy, autor IV Symfonii A-dur „Włoskiej”. O postępach w pracy nad dziełem artysta donosił rodzinie w entuzjastycznych listach pisanych podczas wojaży po Półwyspie Apenińskim. Ukończył je w marcu 1833 roku w Berlinie, a już dwa miesiące później poprowadził prawykonanie w Londynie. Samokrytyczny twórca nie był jednak zadowolony ze swojego utworu i rok później przygotował drugą jego wersję. Z niej chyba też nie był do końca ukontentowany i ostatecznie nie wydał symfonii drukiem. Opublikowano ją dopiero w 1851 roku, już po śmierci Mendelssohna. Co ciekawe, wydano wtedy pierwszą wersję i to ona cieszy się do dziś znacznie większą popularnością i uznawana jest za lepszą od tej zrewidowanej. Jaki z tego morał? Nie należy stawać na drodze własnemu natchnieniu!

Oskar Łapeta