Program
Joseph Jongen
Symphonie concertante op.81

Antonín Dvořák
VII Symfonia d-moll

Dyrygent
Pierre Bleuse

Wykonawcy
NOSPR
Karol Mossakowski – organy

„Symphonie concertante to nie koncert organowy, a raczej dzieło orkiestrowe, w którym organy stanowią drugą orkiestrę i pełnią wiodącą rolę. Pomiędzy czterema częściami tego obszernego utworu nie ma powiązań tematycznych ani rytmicznych: nacisk został położony na stylistyczną jedność poszczególnych ogniw” – powiedział o swojej powstałej w 1926 roku kompozycji jej autor, belgijski twórca, pedagog i wirtuoz organów Joseph Jongen. Jego przyjaciel Eugène Ysaÿe również zwrócił uwagę na bogactwo organowych brzmień, poprzez które odnosi się wrażenie obcowania z „drugą orkiestrą”. To jedno z najciekawszych dzieł literatury organowej XX wieku (zarejestrowane zresztą przez Karola Mossakowskiego) nie miało jednak łatwych początków: zamówione przez Rodmana Wanamakera, właściciela słynnego domu handlowego w Filadelfii, na premierę musiało czekać jeszcze dwa lata ze względu na splot wielu nieszczęśliwych wypadków, w tym śmierć ojca Jongena.
Dramatyczna w swej ekspresji VII Symfonia d-moll Antonina Dvořáka również powstała na zamówienie, tym razem płynące z Londyńskiego Towarzystwa Filharmonicznego, którego kompozytor został honorowym członkiem. Dvořák sam stanął za pulpitem dyrygenckim podczas premiery dzieła w 1885 roku. O tym wydarzeniu pisały najważniejsze magazyny muzyczne, a krytyk dziennika „Athenaeum” odnotował: „Jesteśmy skłonni po pierwszym przesłuchaniu postawić tę nową symfonię nawet wyżej do symfonii Brahmsa, której dorównuje mistrzowskim wykonaniem i znakomitym instrumentarium, a jednocześnie przewyższa je spontanicznością inwencji”.

Agnieszka Nowok-Zych