Wykonawcy
Georges Barthel – flet
Mechthild Karkow – skrzypce
Tomasz Pokrzywiński – wiolonczela
Marcin Świątkiewicz – klawesyn

Program
Johann Sebastian Bach
Das Musikalisches Opfer („Muzyczna ofiara”) BWV 1079

Das Musikalisches Opfer („Muzyczna ofiara”) to jedno z ostatnich dzieł Johanna Sebastiana Bacha, dedykowane królowi pruskiemu Fryderykowi II. Zawiera cykl utworów – niezwykle kunsztownych i skomplikowanych kanonów i fug. W swym pierwszym wydaniu nie miało nawet określonego układu, wydano je bowiem na osobnych kartach, bez porządkującego spisu. Kompozytor całość określił dawną nazwą „ricercar”, a 7 lipca 1747 roku napisał do króla:
„Waszej Królewskiej Mości poświęcam niniejszym z najgłębszym oddaniem tę muzyczną ofiarę, której najszlachetniejsza część z najłaskawszej własnej ręki Waszej pochodzi. Z pełną czci radością wspominam jeszcze szczególną łaskę królewską, gdy w czasie mej niedawnej bytności w Poczdamie raczył Wasza Królewska Mość osobiście zagrać mi na klawesynie temat do fugi, najłaskawiej mnie przy tym zobowiązując, aby takową w najwyższej obecności Waszej zaraz wykonał.”
„Niedawna bytność w Poczdamie” miała miejsce dwa miesiące wcześniej: 7 maja odwiedził dwór króla,a przy okazji swojego syna - Carla Philippa Emanuela Bacha, który pełnił tu funkcję klawesynisty. Król Fryderyk II sam był dobrze wykształconym muzykiem, flecistą i kompozytorem. Zagrał wymyślony przez siebie temat, prosząc o zaimprowizowanie na jego temat… sześciogłosowej fugi. Kompozytor zaimprowizował na podany przez króla temat, nie zdołał jednak stworzyć na poczekaniu fugi sześciogłosowej, jak tego pragnął monarcha. Dlatego poprosił o czas na skomponowanie prawdziwie królewskiego dzieła, złożonego z fug, kanonów i sonaty, napisanej zgodnie z tytułem na skrzypce, flet poprzeczny i basso continuo. Zmierzył się z tym zadaniem po powrocie do Lipska.
Nie wiemy, czy Fryderyk II docenił dar Bacha, niemniej Das Musikalisches Opfer pozostaje do dziś jednym z najważniejszych dzieł literatury muzycznej.